استثمار اكوسيستم هاي جوان نظريه مارگالف(Margalef 1928)

طبق اين نظريه اكوسيستم ها جمعيت بالغ، وزن زنده، تنوع و سطوح تغذيه را از حريف نابالغ خود مي ربايند. بعبارت ديگر اکوسیستم های بالغ اکوسیستم های نابالغ را مورد بهره کشی قرار می دهند، و یا به طور کلی تر، اکوسیستم های نابالغ به وسیله ی رقباي بالغ تر و سازمان یافته تر خود، مورد استثمار قرار می گیرند.

وی اظهار می دارد که معمولاً اگر دو سیستم از نظر درجه سازمان یابی با یکدیگر متقاوت باشند، واحد کم سازمان یافته مقداری انرژی به واحد سازمان یافته تر داده و در نتیجه این عمل تنوع در واحد کم سازمان از بین رفته و بر تنوع واحد سازمان یافته تر افزوده می گردد، (مارگالف، 1968). مارگالف متوجه گردید که این اصل در همه موارد صادق و در حقیقت مبین روابط انسان در جامعه نیز می باشد. واقعاً جای تأسف است که توسعه سریع شهرهایی که نظم زیادی در آنها برقرار است انرژی مناطق اطراف را می‌ مکد و بدین ترتیب از بهبود وضع آنها جلوگیری به عمل می آورد.

یکی از معیارهای این اصل عبارت است از ترکیب سنی جمعیت مهاجر به شهرهای در حال توسعه و مقایسه آن با ترکیب سنی جمعیت نقاطی که مهاجرت از آنجا صورت گرفته است. اگر در بین مهاجرین سهم جوانان بین 20 تا 35 ساله به طرز غیرعادی زیاد باشد نیروی اقتصادی زیادی به شهر وارد شده اضافه می گردد. این گروه سنی قبلاً آموزش خود را به خرج مالیات دهندگان محل دیگر کسب نموده اند و نظر به جوان بودنشان، هزینه های سرانه پزشکی و خدمات اجتماعی زیادی نیز ندارند. بنابراين مي توان گفت استعدادها و توانايي ها در جهت افزايش شيب تنوع اكوسيستم حركت مي كنند. بعنوان مثال پرندگان از درخت زار به مراتع مجاور پراكنده مي شوند و از بذر گياهان مرتعي و ساير قسمت هاي زنده گياهي و انرژي هاي ذخيره شده استفاده نموده و سرعت توالي گياهي در علفزار را كاهش مي دهند. بطور خلاصه مي توان گفت كه سيستم هاي متنوع و سازمان يافته تر اولاً انگل سيستم هاي نابالغ و كم تنوع مي باشند ثانياً با متوقف كردن پيشرفت تنوع، مانع از بلوغ و تنوع زياد در اكوسيستم هاي نابالغ مي گردد.

منبع: مباني محيط زيست ترجمه عبدالحسين وهاب زاده انتشارات جهاد دانشگاهي مشهد